Kolejny świąteczny przepis na blogu w ramach cyklu „W świątecznym klimacie”. Tym razem moim gościem jest 30-stka, na którą trafiłam przez przypadek i która zdradzi Wam przepis na pierniczki 
Więcej na jej temat poniżej
Kilka słów o autorce wspomnianego bloga
„Witajcie! Zostałam zaproszona do udziału w tym projekcie i nie wiecie nawet jak mnie to cieszy, bo nie da się ukryć, że jestem świeżakiem. I to nie tym z Gangu biedronkowego, ale takim prawdziwym blogowym świeżakiem, który jest dopiero na początku swojej drogi. Dziękuję więc za to, swojego rodzaju wyróżnienie i zapraszam do mojego świata
Bloga prowadzę od dwóch miesięcy i wiele rzeczy jest dla mnie jeszcze całkiem nieznanych. Na przykład ten post gościnny. Nie wiedziałam, że takie rzeczy dzieją się naprawdę. Taka ze mnie niedoinformowana blogerka Ciężko mi zakwalifikować się do jakiekolwiek kategorii… Parenting nie, moda zdecydowanie nie! To po prostu takie moje miejsce, w którym dzielę się z Wami swoimi przemyśleniami.
Ciężko mi zakwalifikować się do jakiekolwiek kategorii… Parenting nie, moda zdecydowanie nie! To po prostu takie moje miejsce, w którym dzielę się z Wami swoimi przemyśleniami.
Jestem mamą dwóch rozbrykanych, bardzo rozbrykanych chłopców. Nuda więc mi nie grozi :). Staram się ich angażować do każdej czynności okołodomowej, więc tym bardziej biorą aktywny udział w świątecznej gorączce, zwanej potocznie przygotowaniami. Mają przy tym mnóstwo radości, poczucie misji i są zachwyceni. A co za tym idzie my, rodzice, też, bo chociaż przez kilka godzin są czymś zajęci wspólnie i nie kłócą się przy tym. No marzenie wprost!
Natalia„
Przepis na pierniczki
„Pierwszym z punktów na liście świątecznych przygotowań jest zawsze robienie pierniczków. Zrobiła się z tego taka nasza mała tradycja. Zaczęliśmy z M. tworzyć te słodkie przysmaki jeszcze przed narodzinami Numerków. Pewnego roku postanowiliśmy wypróbować inny przepis i do jednej partii dodaliśmy odrobinę (tak nam się wydawało) chili. Od razu Wam powiem: to nie był dobry pomysł! Nie róbcie tego w domu Nieszczęsnym, który pierwszy próbował naszego wynalazku był… dziadek. No uwierzcie mi, że Oscar należy się temu człowiekowi za nieokazanie zniesmaczenia i zjedzenie piernika bez zmrużenia oka. Podziwiam, bo diabelstwa nie dało się przełknąć Można było zionąć ogniem na parę metrów! Nie polecam.
Nieszczęsnym, który pierwszy próbował naszego wynalazku był… dziadek. No uwierzcie mi, że Oscar należy się temu człowiekowi za nieokazanie zniesmaczenia i zjedzenie piernika bez zmrużenia oka. Podziwiam, bo diabelstwa nie dało się przełknąć Można było zionąć ogniem na parę metrów! Nie polecam.Po tym doświadczeniu nigdy już nie kombinowaliśmy, zwłaszcza, że Numer 1 był już na świecie i choć maleńki, czterotygodniowy, to już chyba zaczął chłonąć atmosferę, bo już rok później pierniczki robił z nami.
Nie będę ukrywać, że nie jestem cukiernikiem z powołania i zdecydowanie wolę potrawy obiadowo-kolacyjne, więc korzystam z gotowego przepisu i w tym roku będzie to przepis Ani Starmach, zaczerpnięty ze strony kulinarni.pl.
Składniki:
500 g mąki
300 g miodu
1 jajko
100 g cukru pudru
120 g masła
2 łyżki soku z cytryny
1 szklanka cukru pudru
1 łyżeczka imbiru
1 łyżeczka kardamonu
1 łyżeczka mielonych goździków
2 łyżeczki cynamonu
50 g przyprawy do piernika
1 łyżeczka gorzkiego kakao
2 łyżeczki sody oczyszczonej
kilka kropli barwnika
Przygotowanie:
Zaczynamy od podgrzania miodu. Kolejny krok to dodanie do niego mąki, masła, jajka i przypraw. Całość mieszamy i odkładamy na godzinę do lodówki. Po tym czasie rozwałkowujemy ciasto na cienki placek i wykrawamy dowolnego kształtu pierniczki.
Piekarnik rozgrzewamy do 180 stopni. Blachę można wyłożyć papierem, ale my zapomnieliśmy – na szczęście nam się nie przykleiły Pieczemy około 7-10 minut, chyba, że zrobiliście grubaski, to wtedy zostawcie je w piecu nawet i 12 minut.
Jak widzicie, nic mniej skomplikowanego. Lubię sobie ułatwiać życie, kiedy to tylko możliwe.
Przy wyrobie jest zawsze niezły bajzel, mąka fruwa po całym mieszkaniu, w powietrzu unosi się cudowny zapach korzennych przypraw, po stole walają się foremki różnych kształtów i kolorów, w tle koniecznie musi być świąteczna muzyczka, no wiecie jakieś „Last Christmas”, czy inne oklepane przeboje :).
I tak zaczynają się nasze przygotowania do tego najpiękniejszego okresu w roku. Numerki mają za zadanie wałkowanie ciasta, wykrawanie pierniczków, a na koniec po kilku godzinach od upieczenia, następuje to, co Numerki lubią najbardziej… Dekoracja! Najlepiej sprawdza się zwykły biały lukier, czyli 10 łyżek cukru pudru z dwoma, trzema łyżkami podgrzanego mleka. Można zrobić więcej, zależy od ilości wyprodukowanych łakoci. W tym roku postanowiliśmy, że zrobimy kilka wersji kolorystycznych. Po prostu podzieliliśmy lukier na porcje i do każdej dodaliśmy po kilka kropel różnych barwników spożywczych. Od razu zrobiło się magicznie i kolorowo. Do tego niezawodne kolorowe kuleczki, gwiazdki, cokolwiek, co jesteśmy w stanie wygrzebać ze sklepowych półek.
W zeszłym roku próbowaliśmy bawić się z gotowymi pisakami do ozdabiania… Nigdy więcej! Dla malutkich rączek są ciężkie do wyciśnięcia, a i efekt nie jest zbyt powalający. Nie warto! Już naprawdę lepiej pobawić się z domowym lukrem.
Oczywistą sprawą jest, że nie wszystkie pierniczki dotrwają do Gwiazdki… Mniej więcej jedna trzecia znika tuż po upieczeniu i ozdobieniu. Za dużo w domu mam łakomczuchów, żeby dało się tego uniknąć. No ale narobili się, niech mają :).
Chwile spędzone razem są bezcenne. Rzadko mamy okazję robić coś całą czwórką. Każdy ma przecież swoje obowiązki i zadania. Ale w tym czasie najważniejsza jest Rodzina i choćby waliło się i paliło, jesteśmy razem. Bo czym byłyby święta bez ukochanych osób i bez około świątecznego chaosu i wspólnych przygotowań? Ten raz w roku nie zwracam uwagi na bałagan i nosy białe od mąki. Ten raz w roku nie jestem Panią Domu, jestem Elfem Św. Mikołaja i bawię się jak rzadko kiedy.
PS. W tym roku dołączył do naszej rodzinki 3 miesięczny kotek, więc było naprawdę wesoło… Jeśli wiecie co mam na myśli ;-)”
Kto oprócz Natalii ma już upieczone pierniczki?
30stkę znam, a pierniczki super
My dopiero będziemy piec pierniki.
My też, chociaż mi się nie chce
Fantastycznie jest robić coś całą rodzinką
Nawet jak kotek "pomaga" 
Żeby nie upiec kotka jak za mocno się zaangażuje.
Ja uwielbiam pierniki! W tym roku mam nadzieję, że pomoże mi w ich przygotowaniu mój prawie 3 letni Jaś
Zrób więcej i podeślij mi.
My za pierniczki dopiero się będziemy brały z córką
I już nie mogę się doczekać tego bałaganu w kuchni 
Moja mi też już marudzi
U nas piekła córka z babcią
Niestety nie mam tak fajnych foremek jak 30-stka 
A ja mam… ponad 200