Tym razem post trochę z innej beczki. Kieruję go głównie do mam, miłośniczek wymyślnych fryzur. Mianowicie chodzi mi o sposoby na oryginalne uczesanie. Pokażę Wam jak można czesać dziewczynkę.

Krótka historia

Zacznę trochę od tyłu. Sama nie przepadam za układaniem swoich włosów, w ogóle ich za bardzo nie lubię :-p. Jako kilkuletnie dziecko miałam proste włosy, do czasu… W wakacje między trzecią a czwartą klasą szkoły podstawowej mama zabrała mnie do fryzjera i kazała obciąć po męsku… Powód? Bo miałam ich za mało…  Do tego doszło mycie szamponem z czarnej rzepy. Dla mnie to było traumatyczne doświadczenie. Do dziś pamiętam jak dziewczyny wyganiały mnie z damskiej toalety (mimo, że nie ubierałam się jak typowy chłopak i nosiłam kolczyki). Jedna, 3 lata starsza, która mnie nawet nie znała zapytała mnie kiedyś: „Czy będziesz ze mną chodził?!”. Masakra. Postanowiłam, że już nigdy nie chcę krótkich włosów. Jednak, gdy odrastały, zaczęły się kręcić i puszyć, co doprowadzało mnie do szału, bo kręciły się tylko od spodu, powodując przy rozpuszczeniu efekt, tak zwanej przeze mnie „szopy”. Recepta: włosy zawsze związane w kucyk lub warkoczyki. Dużo później ktoś mądry wymyślił prostownicę, ale nie używałam jej często. Mam tak gęste włosy, że za dużo czasu zajmuje ich prostowanie, dziś używam jej okazjonalnie z tego samego powodu.

Nie dla wystających kosmyków

Jak czesać dziewczynkę?

Zaczynałyśmy najpierw od spineczek, później były opaski, kiteczki i pierwsze warkocze.

Przed warkoczykami były jeszcze upięcia za pomocą gumeczek.

Wężyk

Wężyk 2.

Warkoczyki

Koszyczek z kucykiem

Kokardka. To trzeba dopracować, ale włosy muszą jeszcze trochę urosnąć.

Kombinacje. Siostra podesłała mi jedną piekielnie trudną i piękną fryzurkę, ale bez instruktażu. Po godzinie odpuściłam, bo w ogóle to nie jest podobne do pierwowzoru.

Plecioneczka.

Serduszko