Bardzo ubolewam nad tym, iż w dzisiejszych czasach gry planszowe wypierane są przez gry multimedialne. Coraz mniej dzieci wie do czego służą pionki i kostki, ale za to świetnie sobie radzą w operowaniu myszą, klawiaturą czy ekranami dotykowymi. Gdy ja byłam dzieckiem godzinami graliśmy w Monopoly (Fortunę), Chińczyka i inne planszówki. Obecnie też są one dostępne, ale już chyba nie cieszą się taką popularnością.

W związku z tym postanowiłam stworzyć z Hanią własną grę, która umili nam czas np. w deszczowe dni. Z racji, iż w domu mamy naklejki Smerfów – są one głównymi bohaterami naszej nowej zabawy.

Potrzebujemy:

– kartkę techniczną/brystol lub tekturę,

– kwadratowe kartki (ew. kółka orgiami) – najlepsze są takie z bloczku,

– nożyczki,

– klej,

– dobrze, jeśli mamy po dwa takie same egzemplarze, ale i bez tego możemy sobie poradzić,

– pisak/ołówek,

– kostkę i pionki.

Wykonanie:

Najpierw wymyślamy sobie koncepcję gry. Przygotowujemy arkusz odpowiedniej wielkości i zaczynamy działanie.

Kwadratowe kartki zagięłyśmy równo na dwa razy (powstały 4 równe kwadraty), a następnie rozcięłyśmy po zgięciach.

Kolejny krok to naklejenie karteczek na tekturę w odpowiedni sposób (tworzą one pola).

Wybrałyśmy kilka naklejek, które urozmaicą nam zabawę. Do każdej naklejki wymyśliłyśmy opis.

Hania w dowolny sposób przykleiła naklejki na planszę na różnych polach. Oznaczyła też start (wskazałam co powinna przykleić)

Z racji, iż nie miałam drugiego takiego samego kompletu naklejek wydrukowałam je na kartce z gotowym opisem ich znaczenia w grze (niestety wyszły trochę ciemne).

Przykleiłyśmy go na planszy.

Później ustaliłyśmy jeszcze ogólne zasady:

-gra przeznaczona jest dla 2-4 osób;

– startujemy z pola z napisem GO SMURFS wyrzucając dowolną liczbę oczek (można ustalić, że można ruszyć po wyrzuceniu 6 lub 1);

– z racji, iż pól jest mało pomijamy zasadę, że 6 pozwala na dodatkowy ruch,

– żeby wjechać na pole zwycięzcy trzeba rzucić odpowiednią liczbę oczek (na przykład, gdy stoimy już na ostatnim polu musimy rzucić 1, w przeciwnym razie nasz ruch przepada. Można też ustalić, że jeśli padnie 6, robimy 1 w przód i 5 w tył, ale na tym etapie to zbyt skomplikowane).

– nie oszukujemy, stosujemy zasadę fair play i nie płaczemy i nie obrażamy się jeśli nie dojedziemy pierwsi. Każdy na mecie jest zwycięzcą (co widać na naklejkach).

Wreszcie rozpoczęliśmy grę, we trójkę Już za pierwszym razem udało się wygrać Hani, ale i my wreszcie dojechaliśmy na metę

A Wy pokusilibyście się o stworzenie własnej gry planszowej? W końcu to łatwizna